LIVE REPORT 23/12 NIGHTSTALKER, DEUS X MACHINA, LOW GRAVITY
Συνέχεια... εδώ
mushroom freaks
RockStorm FM 108 ειναι ο μοναδικός σταθμoς που εκπέμπει στο Σχοινο Κορινθίας απο το 1997ήη. ΜΑΣ ΑΚΟΥΣ ΣΤΟ http://www.live365.com/stations/rockstormfm
H Butterfly Effect φέρνει το χάος...
MAHAKALA
STUDIOWASTE
SKLEROTIKZ (Θεσσαλονίκη)
DIRT SPAWN DISEASE
Ώρα έναρξης: 21:30
Την βραδιά θα ανοίξουν οι DIRT SPAWN DISEASE με τον πολυπρόσωπο core-like ήχο τους που αντλεί επιρροές από τα μουσικά φάσματα του hardcore, metalcore, sludge, stoner και heavy rock. Οι Αθηναίοι avant garde hardcore rockers αναμένεται να παρουσιάσουν υλικό, παλιό αλλά και νεότερο από το επερχόμενο full length album τους, γέννημα της πρόσφατης έναρξης συνεργασίας τους με την EMI Records.
Στον ρόλο του headliner, οι ONE BLOCK SOCIETY αποτελούν την εγγύηση του line-up για το κλείσιμο της βραδιάς. Έχοντας πραγματοποιήσει live εμφανίσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη του Ελληνικού χάρτη, όπως και στη Βουλγαρική Σόφια, με ονόματα όπως οι Sick Of It All, Backfire, Angel Crew, Boy Sets Fire, Caliban, Blood For Blood και 25 Ta Life και με το πολύ καλό ντεμπούτο CD, “A Soundtrack For The Young And Passionate” στις αποσκευές τους, οι DIY, βετεράνοι, alternative hardcore rockers θα μας προσφέρουν μεγάλες δόσεις πειραματισμού βασισμένου σε διάφορες μουσικές φόρμες και θα μας προβληματίσουν με τον κοινωνικοπολιτικό στίχο τους. Η live εμπειρία και τα σχεδόν 12 χρόνια ύπαρξης της μπάντας εγγυώνται του πετυχημένου αποτελέσματος στο ρίξιμο της αυλαίας σε μία ούτως ή άλλως ήδη δυνατή βραδιά.
mushroom freaks
M.F.: Καλησπέρα σας κύριοι. Ήσαστε περίπου 1 ½ χρόνο συγκρότημα. Πώς βλέπετε τα πράγματα σε σχέση με την ελληνική underground σκηνή και ποια η θέση σας σε αυτήν;
Δηλαδή, μια διαφορετική πρόταση , πιο ολοκληρωμένη (projections, πάντρεμα “περιέργων” ακουσμάτων), έτσι ώστε αυτός που θα έρθει να δει ένα event να μπορεί να αφομοιώσει ακόμα καλύτερα αυτό που θέλουμε να του δώσουμε. Θα μου πεις τι είναι αυτό…?? Κάτι ξεχωριστό για τον καθένα. Χώρο και ατμόσφαιρα για να περάσει “καλά”…
Θα είναι ένα 3ωρο –τουλάχιστον- full non-stop live music! Ανάμεσα στα 3 σχήματα που θα εμφανιστούν δεν θα υπάρχει καμία διακοπή για στησίματα κτλ. Επιπλέον θα υπάρχουν projections για τα δυο πρώτα σχήματα.
Ελπίζουμε αυτό το live να είναι το εναρκτήριο λάκτισμα για ιδιαίτερα event γενικά, και για εμάς, αλλά και για άλλες μπάντες. Και πάνω απ όλα να μας πλησιάσει κόσμος από διαφορετικές μουσικές σκηνές που τον ενδιαφέρει να δει καινούρια και ιδιαίτερα πράγματα..
Δεύτερο σχήμα είναι οι Electrified Breath. Είναι ένα one man project του κλαρινετίστα των Defile des Ames (http://www.myspace.com/defiledesames, www.defiledesames.com) ο οποίος θα ανέβει στη σκηνή με πνευστά , loop stations και effects και θα παίξει ένα εντελώς αυτοσχεδιαστικό folk/noise set. Είναι η πρώτη του εμφάνιση με αυτό το project και θα είναι μια έκπληξη για όλους μας λόγο της πολύ ιδιαίτερης μουσικής του. Παράλληλα θα προβάλλεται real time live projection από τους Barbara’s Straight Son.
Κάτι ακόμα το όποιο θα είναι πολύ ιδιαίτερο και για εμάς αλλά και για τον κόσμο , είναι το finale τις βραδιάς το οποίο δεν ξέρουμε ούτε καν πόσο θα κρατήσει… Παραπάνω για αυτό δεν θα σας πω. Θα δείτε/ακούσετε και ελπίζουμε να μην θέλετε / θέλουμε να τελειώσει…
NOISELUST: Γενικά γουστάρουμε πολύ να παίζουμε live. Όποτε και τα δυο, το κάθε ένα για διαφορετικό λόγο.
Όταν παίζουμε με μια ξένη μπάντα , είναι ευκαιρία να μας ακούσει κόσμος που δεν μας ξέρει και δεν θα μας έβλεπε κάπου αλλού γι’ αυτό και προσπαθούμε να έχουμε κάτι να του αφήσουμε ώστε να μας θυμάται (κονκάρδες, αυτοκόλλητα…). Κάτι άλλο πολύ σημαντικό είναι ότι γνωρίζουμε προσωπικά τις ξένες μπάντες και βλέπουμε τον τρόπο που δουλεύουν, ο οποίος είναι εντελώς διαφορετικός από τις ελληνικές μπάντες…
Σε ένα εγχώριο live έχουμε τη δυνατότητα να παίξουμε πιο πολύ ώρα , να βρεθούμε on stage με φιλικές μας μπάντες και με ποιο πολύ κόσμο που θα έρθει αποκλειστικά για εμάς. Γενικά το κλίμα είναι πιο ζεστό, φιλικό και “οικογενειακό” .
Όμως όλα τα live θέλουμε και πρέπει, να τα αντιμετωπίζουμε με την ιδία σοβαρότητα και νομίζω όσοι μας έχουν δει το έχουν διαπιστώσει. Αυτό όχι μονό γιατί πρέπει να σέβεσαι αυτόν που θα έρθει να σε δει άσχετα με το τι αντίτιμο έχει πληρώσει ή αν είναι 500 άτομα 100 ή 10, αλλά γιατί έτσι μας αρέσει και εμάς να κάνουμε. Η μπάντα πάντα πρέπει να είναι καλοστημένη , καλά προβαρισμένη και με τον δικό της ήχο. Αυτός που θα έρθει να σε δει να είναι σίγουρος για το τι θα δει.
Το άσχημο στα περισσότερα εγχώρια live σε σχέση με τα ξένα είναι η προσέλευση του κόσμου. Και αυτό είναι άλλο ένα θέμα που θέλουμε να αλλάξουμε με τα live μας. Να δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχουν ενδιαφέροντα πράγματα να δει και άνθρωποι που κάνουν τη δουλεία τους σωστά και οργανωμένα, και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο από αυτό που έχουμε συνηθίσει και συνήθως δεν μας ικανοποιεί πλήρως. Αυτό δεν το λέω για εμάς αλλά για την High Voltage που ανέλαβε να στήσει το συγκεκριμένο event με πολύ ενδιαφέρον και δέχτηκε και όλες τις προτάσεις και ιδέες μας για το συγκεκριμένο live με ότι κόστος και τρέξιμο προϋποθέτει αυτό. Και αυτό σαν κίνηση για εμάς είναι μια ελπίδα προς την διοργάνωση και προώθηση live που συνήθως είναι ανύπαρκτη από τους περισσότερους promoter.
NOISELUST: Δεν διαλέξαμε. Μας διάλεξε! Καταρχήν θέλαμε να κάνουμε κάτι κ αινούριο, πιο σύγχρονο και ενδιαφέρον αλλά χωρίς να ξεφύγουμε από το κλίμα της μουσικής που αγαπάμε. Μας ενδιαφέρει η εξέλιξη και σε αυτά που ακούμε, και σαν μπάντα αλλά και σαν μουσικούς και ανθρώπους τον καθένα ξεχωριστά και αυτό φαίνεται στη μουσική μας. Έμπνευση μας είναι ότι συμβαίνει γύρω μας και ο τρόπος που το αντιλαμβανόμαστε σαν άνθρωποι αλλά περισσότερο ο τρόπος που το αποδεχόμαστε περνώντας το μέσα απ’ το φίλτρο των Noiselust… Κι αυτό γιατί το γκρουπ για μας δεν είναι απλώς μια διαδικασία, αλλά μια κατάσταση πνευματικής και ψυχικής εξισορρόπησης.
mushroom freaks
Τους DIRT SPAWN DISEASE τους γνωρίσαμε σε κάποιες από τις συναυλίες που συμμετείχαν με ανάλογα underground ελληνικά σχήματα και ομολογούμε ότι μας έκαναν πολύ καλή εντύπωση τόσο όσον αφορά την ποιότητα και το δυναμικό χαρακτήρα της μουσικής τους όσο και στον τομέα της σκηνικής τους παρουσίας. Σ’ ένα από αυτά τα live είχαμε την ευκαιρία να προμηθευτούμε αυτό το cd που ήρθε να επιβεβαιώσει την καλή άποψη που είχαμε γι’ αυτούς. Περιέχει εννέα συνθέσεις ομολογουμένως σωστά και όμορφα δουλεμένες ενώ η μουσική που ηχεί σε αυτές κινείται μάλλον στον χώρο του μεταλλικού hardcore χωρίς βέβαια να μπορούμε να πούμε ότι περιορίζεται σε αυτό το ιδίωμα. Το χαρακτηριστικό της μπάντας είναι η τεχνική προσέγγιση της μουσικής όσον αφορά κυρίως τους ρυθμούς και πως αυτοί αλλάζουν σε κάθε κομμάτι. Η ποικιλία όμως αυτή παρουσιάζεται εντονότερη στα φωνητικά όπου πραγματικά κυμαίνονται από βαριά βοθροειδή σε καθαρά όπου εδώ παρουσιάζεται μια εμφανής ομοιότητα σε Tool. Πραγματικά πολύ δυνατό χαρτί αυτό για τους Dirt καθώς είναι και ο τομέας που τους δίνει μια ιδιαίτερη ταυτότητα και τους κάνει να ξεχωρίζουν στην πλειάδα των συγκροτημάτων ανάλογου ύφους. Οι ιδέες που ακούγονται στα riffs της κιθάρας είναι αρκετά έξυπνες και αν μη τι άλλο αρκετά πορωτικές. Τραγούδια όπως τα ‘’Won’t let you try’’ και ‘’Burning photograph’’ σου κολλάνε αμέσως στο μυαλό ενώ είναι τα δυνατά χαρτιά της μπάντας και για τα live πιστεύουμε. Από την άλλη υπάρχουν κομμάτια τα οποία σε κρατάνε σε εγρήγορση να παρακολουθήσεις την εξέλιξή τους ενώ σε πολλά σημεία σε οδηγούν σε ασυναίσθητη ρυθμική κίνηση του κεφαλιού ελληνιστή ‘’headbanging’’ (‘’Evolve eye evoke’’, ‘’Filtered’’, ‘’In flesh and blood’’, ‘’ Your own filth rose’’). Το cd περιέχει ακόμα 2 εισαγωγικά κομμάτια το πρώτο εκ των οποίων οδηγεί στο χειμαρρώδες ‘’ materialized messiah ‘’ το οποίο και αποτελεί ιδανικό κομμάτι για έναρξη των live εμφανίσεων. Συνολικά έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ αξιόλογο δίσκο, όπως και συγκρότημα, ο οποίος αφήνει υποσχέσεις για πολύ καλά πράγματα στο μέλλον αρκεί τα παιδιά να συνεχίσουν με παρόμοια όρεξη και μεράκι. Μια καλή ιδέα για τους ‘’ Dirt spawn disease ‘’ θα σας δοθεί σε κάποια από τις επερχόμενες συναυλίες τους στις οποίες λογικά θα μπορείτε να προμηθευτείτε το εν λόγω cd. Τέλος μάθαμε ότι είναι έτοιμοι να υπογράψουν με την Ε.Μ.Ι. οπότε αυτό τα λέει όλα…
mushroom freaks
Το Underground Foundation με την Butterfly Effect διοργανώνουν την
Παρασκευή 8/12 μια alternative/grunge βραδυά με 3 απο τις πιο δυναμικές
μπάντες της Αθήνας.Στην σκηνή θα εμφανιστούν οι J.Allen,Poem και
Fliptop Box.
Περισσότερες πληροφορίες:www.u-f.gr
Έναρξη:20.30
Είσοδος:6 ευρώ
mushroom freaks
Παρασκευη 24/11,το βραδυ στο φυσικο, (Πανεπιστημιουλη, Ζωγραφου, εισοδος για αυτοκινητο απο Ουλωφ Παλμε, για πεζους, απο τερμα 608), θα γινει το παρτυ που ολοι τοσο πολυ περιμενατε.
Θα γινει χαμος.
φτηνα ποτα, και ο rainboy, να επιστρεφει στην επιλογη της μουσικης, για ξεφρενο χορο.
BE there
Το μαγαζι "Στον Αέρα", στην Πετρούπολη, εδώ και χρονια ειναι ενα απο τα πιο δραστήρια για την αθηναική σκηνη. Τις επομένες βδομαδες θα φιλοξενήσει τα παρακατω live, αρκετα απο τα οποια ειναι αρκετα ενδιαφεροντα.
Πέμπτη 23, Παρασκευή 24, Σάββατο 25 - ACTIVE MEMBER (Μέρες παράξενες, βλάσφημες νύχτες μέσα σε μια "Σκεράτσα")
Κυριακή 26 - SERRENA KRIST-BLINE RAMPAGE-METAL CROSS (petroupoli's metal)
Παρασκευή 1 - LOCOMONDO (η μπάντα που έκανε τη reggae ελληνική υπόθεση)
Σάββατο 2 - ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ & Β MOVIES ("Αλλη μια μέρα" - ο νέος δίσκος)
Κυριακή 3 - ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Διάφανα Κρίνα)
Παρασκευή 8 - SOCRATES DRΑNK THE CONIUM (η μεγαλύτερη ελληνική ροκ μπάντα)
Σάββατο 9 - DAVID LΥNCH (ο μεγαλος "πνευστός" σε ένα διαφορετικό concept)
Κυριακή 10 - OUTSPOKEN-ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΝΟΡΜΑΝ (νέες δυναμικές εναλλακτικές φωνές)
Παρασκευή 15 & Σάββατο 16 - BOB BROZMAN (η πιο δυνατή blues εμπειρία)
Κυριακή 17 - ΠΥΡ & ΜΑΝΙΑ-ΚΟΝΤΡΑ ΤΕΜΠΟ-ΓΥΑΛΙΝΟ ΤΕΙΧΟΣ(undergroun studio's rock festival)
Τετάρτη 20 - ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ-Π.ΚΥΤΤΑΡΗΣ-MAY DAY("Ash in Art" Festival)
Πέμπτη 21 - ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ-BATUCA-WORMAFA-QMAIL("Ash in Art" Festival)
Παρασκευή 22 & Σάββατο 23 - XAXAKES (η πιο ανατρεπτική μουσική φόρμα)
Κυριακή 24 - Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΧΩΜΑΤΩΝ (ρεμπέτικο-λαικό λυποθιμικό υπερθέαμα)
27,28,29,30,31 - 10th LOW BAP FESTIVAL (η κορυφαία στιγμή του low bap)
και 12,13,14 Ιανουαρίου 2007 - ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ
rainboy
Miα δεκαετία μετά το Γη και Ελευθερία, ο Ken Loach γυρίζει την δεύτερη ταινία του ιστορικών αναφορών και μάλιστα σχετική με ένα από τα πιο σημαντικά εθνικοαπελευθερωτικα κινήματα του 20ου αιώνα., αυτό της Ιρλανδίας. Η ταινία είναι τοποθετημένη το καιρό του Πολέμου για την Ανεξαρτησία της Ιρλανδίας (πριν την διχοτόμηση), στα τέλη της δεκαετίας του ’10. Περιστρέφεται γύρω από δυο αδέλφια, που πρωτοστατούν στον IRA (Irish Republic Army) της περιοχής τους, ο οποίος καταφέρνει να εκλέξει περιοχές ολόκληρες, και μάλιστα να εγκαθυδρισει δομές λαϊκής εξουσίας (χαρακτηριστική η σκηνή με το λαϊκό δικαστήριο). Κάπου εκεί αρχίζει και το ποιο ενδιαφέρον της ταινίας, που δεν είναι οι σκηνές που δείχνουν την βιαιότητα των Άγγλων κατακτητών, ή τα σκληρά μετρά του IRA προς τους προδότες, αλλά το πώς αναδεικνύονται οι διαφορετικές πολιτικές λογικές σε σχέση με το τι γίνετε μετά το εθνικοαπελευθερωτικο (αν και δεν υποδεικνύει αν είναι αυθόρμητες, ή αν υπάρχουν οργανωμένες τάσεις πίσω από αυτές). Έτσι βλέπεις ένα κομμάτι του πλυθησμου, να αναπτύσσει πολύ πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, και να εμπνέεστε από το όραμα μιας άλλης κοινωνίας (μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στις μέρες που οι Μπολσεβίκοι ακόμα παλεύουν για να σταθεροποιήσουν την επανάσταση στην ΕΣΣΔ), και η πάλη ανάμεσα στις διαφορές αντιλήψεις, έρχεται όταν προτείνετε συνθηκολόγηση από τους Άγγλους, με έναν αρκετά αντιφατικό τρόπο. Κάπως έτσι θα φτάσουν στον εμφύλιο πόλεμο, με ζητημάτων συνέχιση ή όχι του αγώνα, οπού εκεί κορυφώνεται και η ταινία, καθώς η μπλέκετε η πολιτική διαφωνία, με την αδελφική σχέση των δυο πρωταγωνιστών, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά σε καθοριστικές επιλογές, καθώς αρχίζουν οι πρώτες ένοπλες συρράξεις του εμφυλίου.
Στην Μ. Βρετανια, εχει γινει προφανως σαλος με την ταινια, καθως προφανως οι αγγλοι,θελουν να να προσποιηθουν ότι ποτε δεν συνεβησαν αυτά, και ότι ο σκηνοθετης εχει υπερβαλει με το θεμα της βιας στην ταινια. Φυσικα μεχρι την επιτυχια στις Καννες, ειχε συστηματικα θαφτει από τους κριτικους (η ταινια χαρακτηριστικε ως αντι-βρετανικη παραποιηση της ιστορίας), και υστερα από αυτή ειχε καποια επιτυχια (αφου ξαναβγηκε στις αιθουσες) αλλα συνεχιζει να είναι τεραστιο θεμα συζητησης, καθως παντα προκαλει οργη στους αγγλους το Ιρλανδικο. Νομζω ότι την καλυτερη απαντηση σε αυτό το θεμα την δινει ο ιδιος ο σκηνοθετης «Αν παλεύεις για τις ιδέες σου, τα οποία είναι τα ιδανικά της δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας, και συναντάς αντίσταση από τους άλλους τότε αυτό φυσικά οδηγεί στη βία: αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι ακριβώς αυτή η αντίσταση που οδηγεί στη βία. Η βία αυτή σημαδεύει τους ανθρώπους στην ταινία. Είναι λυπηρό αλλά για να καταστήσει τη δικαιοσύνη πρέπει να περάσεις μέσα από τη βία». Και συνεχίζει: «Νομίζω ότι η ιστορία για τον αγώνα για ανεξαρτησία είναι μια ιστορία που συνεχώς επαναλαμβάνεται. Πάντα είναι η κατάλληλη στιγμή για να αφηγηθείς αυτήν την ιστορία. Πάντα κάπου υπάρχουν στρατεύματα κατοχής και άνθρωποι που ζουν υπό κατοχή αντιστεκόμενοι. Επίσης στην ταινία υπάρχει μια εξαιρετική ιστορία συντροφικότητας και ηρωισμού και μέσα σ’ αυτήν την ιστορία μια τραγική σύγκρουση».
Το τραγουδι από το οποιο πηρε το ονομα της η ταινια, είναι ένα παλιο τραγουδι, γραμμενο το 19ο αιωνα , και είναι γραμμενο, σαν η ιστορια ενός επαναστατημενου νεου τον καιρο της πρωτης εξεγερσης εναντια στο στεμα (1798), κατά το καιρο της οποιας (και για αρκετες δεκαετιας αργοτερα) οι νεαροι ιρλανδοι, βαζαν στις τσεπες του, ένα κλαρι κριθάρι, σαν συνθηματικο, και για αυτό, στην συνεχεια αποτελεσε συμβολο του Ιρλανδικου αγωνα. Με λιγο ψαξιμο μπορειτε να το βρειτε σε εκτελεσεις από τους The Dubliners, Dolores Keane, Dead Can Dance, Solas, The Clancy Brothers, Dick Gaughan.
I sat within the valley green, I sat me with my true love
My sad heart strove the two between, the old love and the new love
The old for her, the new that made me think on Ireland dearly
While soft the wind blew down the glen and shook the golden barley
'Twas hard the woeful words to frame to break the ties that bound us
But harder still to bear the shame of foreign chains around us
And so I said, "The mountain glen I'll seek at morning early
And join the bold united men, while soft winds shake the barley"
While sad I kissed away her tears, my fond arms round her flinging
A yeoman's shot burst on our ears from out the wildwood ringing
A bullet pierced my true love's side in life's young spring so early
And on my breast in blood she died while soft winds shook the barley
But blood for blood without remorse I've taken at Oulart Hollow
And laid my true love's clay cold corpse where I full soon may follow
As round her grave I wander drear, noon, night and morning early
With breaking heart when e'er I hear the wind that shakes the barley.
Δυο λόγια για τον Ken Loach.
Ο Ken Loach ξεκίνησε την να ασχολείστε με την ηθοποιέ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, αλλά πολύ σύντομα ανέλαβε την σκηνοθεσία σε τηλεοπτικές παραγωγές, με αρκετή επιτυχία στην Βρετανία την δεκαετία του ’60. Το ’68 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία το «Kes», η οποία είναι η ιστορία ενός αγοριού, από μια εργατική οικογένεια, σε μια εργατική πόλη, με μονό μέλλον να γίνει ανθρακωρύχος, το οποίο αντιμετωπίζει στωικά την ζωή του, μεχρι που αρχιζει και βρίσκει ενδιαφέρον στην εκπαίδευση ενός γερακιού, αλλά ακόμα και αυτό δεν θα το βοηθήσει να ξεφύγει από το προδιαγραμμένο μέλλον του. Με αυτή την ταινία άρχισε να δείχνει τους κοινωνικούς του προβληματισμούς, και μέσα σ το κλίμα της εποχής θα έχει μεγάλη επιτυχία. Αλλά τις επόμενες δυο δεκαετίες θα γυρίσει αρκετές πιο πολιτικοποιημένες ταινίες, οι οποίες έπεσαν θύμα τις λογοκρισίας, και κάποιες δεν κυκλοφορήσαν ποτέ, ενώ άλλες θα βγουν σε πετσοκομμένες εκδοχές, από μικρές εταιρίες, με αισχρό δίκτυο διανομής, έτσι θα μείνει για πολλά χρονιά εκτός δημοσιότητας (με εξαίρεση δυο φορές που άνοιξε σοβαρό θέμα για την λογοκρισία) . Αλλά την δεκαετία του ’90 θα επιστρέψει πιο δυνατός από ποτέ, και λιγότερο λογοκριμένος, και θα κερδίσει 3 φορές βραβεία στις Κανόνες, αρχίζοντας από ’90 με το Hidden Agenda (σχετικό με τον αγώνα της Ιρλανδίας) , το ’93 με το Raining Stones, και φυσικά το ’95 με το Land and Freedom. Από εκεί και πέρα κάθε ταινία του ακολουθεί τον δρόμο της αναγνώρισης, και πραγματικά όλες αξίζουν, καθώς καταπιάνονται με ζητήματα των ορών ζώνης της εργατικής τάξης, και των μεταναστών, και με εθνικό απελευθερωτικά και αλλά κινήματα. Τέλος σημαντικό στοιχειό της σκηνοθεσίας του είναι, ότι προτιμά αν μην δουλεύει με γνωστούς ηθοποιούς, και προτιμά να βρίσκει ξανθωπούς που τα προσωπικά τους βιώματα να είναι πολύ κοντά στο ρολό, είτε ρολό καταγωγής, είτε λόγω ταξικής προέλευσης, είτε λόγω δραστηριοποίησης σε κινήματα.
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Poor Cow (1967)
Kes (1969)
The Save the Children Fund Film (1971)
Family Life (1971)
Black Jack (1979)
The Gamekeeper (1980)
Looks and Smiles (1981)
Which Side Are You On? (1984)
Fatherland (1986)
Hidden Agenda (1990).
Riff-Raff (1990).
Raining Stones (1993).
Ladybird Ladybird (1994)
Land and Freedom (1995)
A Contemporary Case for Common Ownership (1995)
Carla's Song (1996)
The Flickering Flame (1997)
My Name Is Joe (1998)
Bread and Roses (2000)
The Navigators (2001)
Sweet Sixteen (2002)
Ae Fond Kiss... (2004)
The Wind That Shakes the Barley (2006)
rainboy
Να ‘μαστε λοιπόν εδώ έτοιμοι για να γράψουμε για το πρώτο album των NEED ‘The Wisdom Machine’ το οποίο έχει ήδη κυκλοφορήσει. Και το λέμε αυτό γιατί τα παιδιά μας το έχουν δώσει εδώ και καιρό αλλά θέλαμε να το ακούσουμε προσεκτικά πριν γράψουμε αυτά που ακολουθούν. Περιέχει 10 κομμάτια συνολικής διάρκειας περίπου μιας ώρας . Σημαντικό είναι ότι δίσκος είναι concept και το λέμε αυτό εξ αρχής μιας και αυτό δείχνει ότι εκτός από την μουσική τους προσέχουν αρκετά και τους στίχους τους και αυτό είναι ένα επιπλέον συν στο όλο αποτέλεσμα. Η βασική ιστορία που περιγράφεται είναι για έναν τυπά τον Japetu o οποίος σκοτώθηκε σε ένα βίαιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. 14 χρόνια αργότερα ένα παιδί βρίσκεται στο σημείο του δυστυχήματος και ισχυρίζεται ότι είναι ο Japetu. 3 μέρες μετά η αστυνομία τον γυρίζει στους γονείς του αλλά σε αυτές τις 3 μέρες περιγράφει τι πέρασε και είδε μέχρι να επιστρέψει πίσω… Οπότε στα κομμάτια αναφέρονται τα λόγια του, το τι πέρασε, οι εικόνες του και τα διλήμματά του. Και περνάμε στην μουσική τώρα… Τι παίζουν οι NEED; Αχα ξεκινάμε από τα δύσκολα. Πίσω στο cd ισχυρίζονται ότι είναι μία modern metal μπάντα. Ωραία λοιπόν… τι είναι τώρα αυτή η ταμπέλα! Με λίγα λόγια (πολύ λίγα) σκληρή αλλά συγχρόνως τεχνική μουσική. Εμείς θα το χαρακτηρίζαμε ότι είναι κάτι περίπου κοντά στον ήχο τον Dream Theater, εποχής Train Of Thoughts, χωρίς πλήκτρα. Αλλά και πάλι θα βρεις επιρροές και από άλλα συγκροτήματα. Μάλλον οι ίδιοι οι Need το κάνανε επίτηδες για να μπερδεύουν τον ‘μουσικό τύπο’ ο οποίος μια ζωή προσπαθεί να δώσει ταμπέλες στα πάντα. Ε κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό. Τα παιδιά παίζουν σκληρή μουσική… metal. Το cd ξεκινάει με το Torn το οποίο υπήρχε και στο promo τους. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά… ο ήχος είναι σαφώς καλύτερος και ακόμα πιο δυνατός… ειδικά τα περιστασιακά samples δώσανε το δικό τους χαρακτήρα. Γαμώ τα κομμάτια για να ξεκινάς ένα δίσκο. Σε αυτό το κομμάτι ο ήρωάς παθαίνει το ατύχημα και έχουμε τον μονόλογό του προς τον Mεγάλο. Επόμενο το The White Tunnel το οποίο συνεχίζει στον ίδιο δυνατό ρυθμό με ένα πολύ όμορφο ρεφρέν. Εδώ έχουμε και την εμφάνιση και κάποιων οργισμένων φωνητικών που δίνουν μία πινελιά μίσους. Εδώ περιγράφει τα κλασικά, το λευκό φως που βλέπεις να έρχεται από το τούνελ, το οποίο το ακολουθεί έχοντας στο μυαλό του ότι κάποιος τρόπος θα υπάρχει για να σωθεί. Συνέχεια για το Twin Soul το οποίο όπως είχαμε πει και στο promo έχει ένα απίστευτο panterικό riff το οποίο σου καρφώνεται στο μυαλό. Εδώ περιγράφεται ο διαχωρισμός του σώματος και της ψυχής και της επιλογής. Τεχνικές αρμονικές ακούγονται και η ώρα του Sea Of Lost Faces έχει έρθει. Κομμάτι το οποίο σίγουρα στα live θα ξεσηκώσει και τον πιο δύσκολο ακροατή. Εδώ τα πράγματα έχουν αρχίσει να ξεδιαλύνουν αφού έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά… οπότε θα πρέπει να βρει την μηχανή της σοφίας για να βρει την απάντηση… Το Denmad που ακολουθεί δεν έχει κάτι το διαφορετικό απλά ακολουθεί το κλασικό σπάσιμο των Need. Σε αυτό απλά ο Japetu αναρωτιέται αν είναι καταραμένος και αν θα μπορέσει επιτέλους να γυρίσει πίσω στον κόσμο του. Το The Wisdom Machine είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι το οποίο βγάζει και τον περισσότερο πόνο στο δίσκο. Εδώ φαίνονται αρκετά και οι επιρροές τους από Dream Theater. Αν και μεγάλο (10 λεπτά) είναι αρκετά δουλεμένο και δεν κουράζει τον ακροατή. Η ζωή του ήρωα περνάει μπροστά από τα μάτια του και ο οποίος θα πρέπει να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι, να είναι ελεύθερος. Το 7H που ακολουθεί έχει ίσως το καλύτερο ογκώδες riff του δίσκου, το οποίο είναι και το αγαπημένο μας. Εδώ τα λέει σε άγριο ύφος στον δημιουργό του. Το Lost είναι η μπαλάντα το δίσκου. Αργό και ταξιδιάρικο κομμάτι σου προκαλεί μία ανατριχίλα… μήπως έχουμε μπει στον ρόλο του Japetu o οποίος εδώ νοιώθει μόνος και χαμένος… Η χαλάρωση όμως αυτή δεν θα κρατήσει πολύ αφού το Stroll Of Choice σε επαναφέρει στους δυνατούς ρυθμούς των Need με τα φωνητικά να μεταλλάσσονται συνεχώς. Είναι ο περίπατος της τ ελικής επιλογής του Japetu. Και ερχόμαστε στο τελευταίο κομμάτι του cd το Sutanatus το οποίο βγάζει όλο τον πόνο του πρωταγωνιστή μας με την μουσική του και τελικά την επιστροφή του στο κόσμο ξανά. Εδώ κάπου τελειώνει η παρουσίαση του The Wisdom Machine… θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες ολόκληρες για αυτό το cd το οποίο σίγουρα δεν θα μείνει απαρατήρητο μιας και μιλάμε για μία πάρα πολύ προσεγμένη δουλειά. Κυκλοφορεί από την Burning Star Records σε digipack έκδοση… Παιδιά σας ευχόμαστε το καλύτερο γιατί το αξίζετε πραγματικά…
Υ.Γ. Εκτός από concept στιχουργικά είναι και μουσικά σε ορισμένα σημεία (για προσέξτε την μελωδία στο τέλος του Sea Of Lost Faces, στην αρχή του 7 Η και στο τέλος του Sutanatus).
mushroom freaks
Powered by CalendarHub
κανε subsrcibe