Ιθάκη (Κάπου στην Χώρα των Βάσκων)

Τον Νοεμβρη οτan ημουν στην Βαρκελωνη, χαζευα τα cd's που υπηρχαν στο σπιτι που με φιλοξενουσε. Ανοιγωντας το βιβλιαρακι του Dub Manifest του Fermin Muguruza, βλεπω σε μια φωτογραφια τον Καβαφη (την κλασσικη πρωσοπογραφια που τον εχοyμε συνδεσει), και την Έλλη Λαμπετη. Φυσικα σκαλωνω, κι κοιταζω να δω τι λεει. Ευτυχως δεν ηταν μονο στα Βασκικα το κειμενο αλλα σε 4 γλωσσες (βασκικα, καστεγιανικα, αγγλικα, γαλλικα), και διαβαζω;

I believed to hear Marlène
Dietrich, sensitive
In film “the woman and the puppet”
It was however about Eli Lambetti which recited:
“Guard always in memory, Ithaque
But absolutely the way… “of Kavafis does not force.
I included/understood the significances from acquired wisdom of them:
I have a great lapse of time to sail
among the charts of your face.

Marlen Dietrich zela ustez, will sentibera
“Deabrua emakumezkoa da” filmean
Eli Lambeti Zen berriz, hitzaldia
Beti atxeki Itaka, zeure buruan
Baina ez bortxatu bidaia, Kavafis-ena
Ulertu nuen jakituriaz, esanahiak
Denbora-bitarte handian, badudala
Zure musuaren mapak, nabiga ditzadan
ITAKA, BERRIRO HELMUGATZAT
BIDEA ETA BIDAIA, LUZEA IZAN DADILA
ITHAQUE AGAIN LIKE DESTINY
THAT THE VOYAGE AND THE ROAD ARE LONG

To go on another ground, another sea
To find a city different, better than this one
If it is what you said,
attention with the recommendation of Polishes,
A judgment is written for each test.
Attrappé in the cobweb
If the threat is Carthage, I will link myself with them
As well as the Subways against art
Vis-a-vis dead… the labyrinth.

Βαζωντας βεβαια να ακουσεις το κομματι Itaca Berriro (κατεβασε εδω), ακουω κατι λιγοτερο avant gaurd απο οτι περιμενω, που βασικα ακουγετε σαν ελληνικη καλοκαιρινη ποπ αρχων δεκαετιας του '90. Παρολαυτα ακουγετε η ελλη λαμπετη στο τελος να απαγγελει στα ελληνικα.
Και γενικα παροτι η μουσικη ειναι μεταξυ reggae και ska σε ολοκληρο αυτον τον εκπληκτικο δισκο, ο Muguruza παραμενει ενας απο τουσ πιο πολιτκοποιημενους καλλιτεχες των ημερων μας. Αυτο το τραγουδι δεν ειναι το καλυτερο του δισκου (που ειναι απο τους καλυτερους του), αλλα εχει μια ειδικη αξια για εμας οταν ενα ποιημα που συγκινει γενιες και γενιες στην ελλαδα, και που οριακα βαριομαστε οταν το διδασκομαστε στα ΚΝΛ του λυκειου (εμενα μου ειχε πεσει και στις πανελληνιες), γινετε σημερα συμβολο ενος αγωνα και αναβαθμιζετε στην συνειδηση των Βασκων που παλευουν για την ανεξαρτησια τους. Βεβαια δνε ειναι η πρωτη φορα. Ο Lluis Llach εχει το δισκο Viatge A Itaca που ειναι παραλλαγη του ιδιου ποιηματος στα καταλανικα, και απο την δεκαετια του 70, και των καιρο της διδακτοριας εχει γινει συμβολο του αγωνα των καταλανων, για ανεξαρτησια, οπου Ιθακη, ειναι το ανεξρτητο κρατος που οραματιζονται. Ετσι βλεπουμε πως ακομα και η τεχνες μπορουν να ενωσουν τοςυ λαους που αντιστεκονται.
Ο muguruza λοιπον εχει κανει πραμματα και θαμματα, και δεν θα αργησω αν επανελθω και με αλλα post στο κοντινο μελλον