Mika - Life in cartoon motion

Όταν ο σκληρος του κοντευει να γεμισει με "νεα ταλεντα", που ειναι μικροτεροι ηλικιακά απο εσένα και ταυτοχρόνα εχουν κάνει τεραστια επιτυχια, συνειδητοποιεις οτι μαλλον εισαι αποτυχημενος.
Καλα υπερβαλω, αλλα αυτος ο μικροτερος μου, λιβανεζο-αμερικανος (μαμα λιβανεζα, μπαμπας αμερικανος), που ζει ομως στην Αγγλια, οντως με εκανε να καταλαβω οτι κατι κανω λαθος.
Προφανως δεν ζηταω απο τους αναγνωστες και φιλους του blog να μου κανουν ψυχαναλυση, αλλ προσπαθω να πω οτι ηταν πραγματικη εκπληξη αυτος ο δισκος. Θα αρχισω απο το παραπλευρο σχολιο, οτι παρα πολυ εχω να ακουσω δισκο που ο τιτλος τουνα περιγραφει τοσο καλα αυτο που θα ακουσω. Πραγματικα ο ρυθμος του δισκου περιγραφετε τελεια απο την εκφραση "life in cartoon motion". Και προφανως δεν ειναι το μονο το χιτακι Grace Kelly, που σαν φωτβολιδα εκτοξευτηκε με την μια στην κορυφη των charts αλλα ολος ο δισκος το ιδιο ευχαριστω αριστουργημα. Οσο περιεργο και αν φαινετε εν ετει 2007 να μας ενθουσιαζει ενας δισκος χωρις πειραγματα απο pc, με πολυ πιανο, αλλα ταυτοχρονα να ειναι ρυθμικος και ο τυπος να τραγαδουαει θυμιζοντας μου συνεχως τον Freddie Mercury.

Kαι αυτο το λεω για καλό. Δεν ξερω αν θα ακολουθησει την καριερα για την οποια μας προειδαζει και μας γλυκαινει το ντεμπυτο του, αλλα οι δυνατοτητες ειναι παρα πολυ μεγαλες.
Προφανως τα βιωματα που εχεις αν εισαι 22 και εχεις ζησει στην Βυρητο την δεκαετια του 80 στο παρισι στα 90'ς και την τελευταια δεκετια στο Λονδινο, συνδυασμενα με το ταλεντο μπορουν να παραδωσουν ενα φοβερο αποτελεσμα στο τέλος.

rainboy