o αόρατος εχθρός

Πολλά ακούγονται και γράφονται τις τελευταίες ώρες σε σχέση με τις πυρκαγιές που κατέκαψαν το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής νότιας Ελλάδας. Και πραγματικά με εξοργίζουν. Με εξοργίζουν όσοι προσπαθούν να βρουν τρομοκράτες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας πίσω από την φωτιές, και δεν μιλάνε για την παράλυση του κρατικού μηχανισμού και το πώς δίνει θάρρος η πολιτική ηγεσία στους εμπρηστές (αναθεωρηση αρθρου 24 κτλ).

Αλλά όχι. Το ζήτημα είναι να βρεθεί ο αόρατος εχθρός που χτυπάει την χώρα. Πρώτον για να μην αναζητηθούν ευθύνες. Δεύτερον για να δημιουργηθεί κλίμα συσπείρωσης (φάση 11/9) γύρω από την κυβέρνηση.

"Νιώθω οργή, καθώς δεν μπορεί να είναι σύμπτωση τόσες φωτιές την ίδια ώρα", δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κώστας Καραμανλής επιστρατεύοντας το φάσμα του πανταχού παρόντος δαιμόνιου εμπρηστή ως εύκολη και μοναδική εξήγηση των πάντων.

Πράγματι. Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση ότι οι πυρκαγιές πολλαπλασιάζονται κάθε φορά τα καλοκαίρια που προηγούνται των εκλογικών αναμετρήσεων, όπως δεν μπορεί να είναι σύμπτωση το ότι η κυβέρνησή του στήριξε κατεξοχήν το αναπτυξιακό της σχέδιο για τη χώρα στην τόνωση της οικοδομής, ούτε το ότι μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές μάχες της πλειοψηφούσας παράταξης, με σοβαρές αναταράξεις και στο εσωτερικό της, αφορούσε την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Ωστόσο, διευρύνοντας λίγο τον ορίζοντά μας θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι σίγουρα δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι όλη η νότια Ευρώπη δοκιμάζεται αυτή την εποχή από πυρκαγιές αντίστοιχου μεγέθους, αλλά μόνο η Ελλάδα γνώρισε τέτοιον πρωτοφανή αριθμό ανθρώπινων απωλειών. Ούτε ότι πριν από λίγες μόνο εβδομάδες η Πάρνηθα αφέθηκε απροστάτευτη, αφού, με βάση τη συνομωσιολογική λογική, ως Εθνικός Δρυμός δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των "οικοπεδοφάγων".

Ούτε θα πρέπει να αποτελεί σύμπτωση ότι όταν άλλες χώρες παίρνουν στα σοβαρά την είσοδο στην εποχή του φαινομένου του θερμοκηπίου και προετοιμάζονται αναλόγως, εμείς εξακολουθούμε να συλλέγουμε καταδίκες για τις χωματερές που είναι σπαρμένες ανά την επικράτεια και να απορούμε γιατί μας βρήκε το κακό μετά από έναν άνυδρο χειμώνα και τρεις αλλεπάλληλους πρωτοφανείς καύσωνες.

Και οπωσδήποτε δεν αποτελεί σύμπτωση ότι ο τόπος βοά για την εξάρθρωση της Πυροσβεστικής και τις διαμάχες της φυσικής με την πολιτική της ηγεσία, ότι το Πανελλήνιο καγχάζει με τις εκάστοτε δελλαπατριδικής εμπνεύσεως δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού και ότι η περιφέρεια, από τους αποκλεισμένους Λειψούς μέχρι την απανθρακωμένη Ζαχάρω αισθάνεται για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά εγκαταλελειμμένη στο έλεος του Κυρίου.

"Η Πολιτεία, με τη βοήθεια όλων, θα κάνει ό,τι επιβάλλεται για να βρει τους ενόχους και να τους τιμωρήσει", μας διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός. Δεν μπορούμε βέβαια να διερμηνεύσουμε τη σκέψη του, ώστε να καταλάβουμε αν έχει κατά νού την ΜΙΤ, τη CIA, τη Μοσάντ, την Αλ Κάιντα ή τους αντιεξουσιαστές που υποδεικνύει ο κ. Πολύδωρας. Aν, όπως θα άξιζε τον κόπο, σκοπεύει να στρέψει τις έρευνες στο υπουργικό του συμβούλιο ή απλώς δικαιώνει καθυστερημένα τον τόσο λοιδωρηθέντα Γεράσιμο Γιακουμάτο, ο οποίος απεφάνθη ότι "το πράσινο καίει το πράσινο";

Και βέβαια δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι άμοιρο ευθυνών, έχει κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του, και έχει βγαλει τους δημαρχους του να κάνουν αντιπολίτευση. Η κοινοβουλευτική αριστερά συνεχίζει την παραλυσία της. Η Αλέκα και ο ΡΙζοσπαστης σιγοντάρουν τις θεωρίες συνωμοσίας. Και ο Αλέκος δεν λεεί τιποτα.

Αλλά ο ΑΝΤ1 και οι δεξίες εφημερίδες μιλάν συνεχεια για ακυρχτο πόλεμο και την χώρα να δέχεται επίθεση. Ο Ευάγγέλατος βγαίνει και λεεί για πληροφορίες της ΕΥΠ, και ο Καρατζαφερης για γκρίζους λύκους. Και βεβαία τα ΜΑΤ βρήκαν ευκαιρία να κάνουν ένα ξεκαθάρισμα το βράδυ στο Εξάρχεια.

ΚαΙ τελικά δεν μας εξηγεί κανείς πως τα φρικιά φύγαν από τα Εξάρχεια, απλωθήκαν και έκαψαν την χώρα, και γύρισαν χτες το βράδυ και πίνανε μπύρες στην Μεσολογγιου. Ή πως αλωνίζουν ανενόχλητοι ξένοι πράκτορες στην χώρα και μας κατακαινε.

ΒΡΕ ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ!

ΑΛΛΟΥ ΤΑ ΨΟΦΙΑ!

ΔΕΝ ΨΑΡΩΝΟΥΜΕ!

Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες, και αφου ξέφυγε η κατάσταση στην Ηλεία, και μετά δεν έφτανε ό,τι και να γινόταν , ήταν προφανές ότι η παραμικρή φωτιά, δεν θα την προλαβαίναμε σε όλη την υπόλοιπη χώρα.
Και τελικά τι είναι πιο σημαντικό να μην καεί, η βίλλα (που θα ξαναχτιστεί, και θα ξαναφυτευτεί με γκαζόν σ ε λίγες μέρες) ή τα δέντρα που ανήκουν σε όλους μας, και δεν πρόκειτε να ξαναγινουν. Να καούν όλα τα σπίτια, και να δοθούν επιδόματα σε όσους έχασαν την πρωτη κατοικία τους. Αλλά το ζήτημα είναι τα δάση που τα αφήσαμε να καούν για να σωθούν οι βίλλες, και σε λίγο καιρό θα το λουστουμε ολοι μας.