Danielson (family) - Ships
Ετικέτες
παρουσιάσεις - κριτικές
Χριαστιανικο ροκ το 2006? (ξεκινησα με καταλληλη φραση για να μην διαβασεις το πιο κατω)
Και ομως δεν ειναι τοσο αισχρο οσο ακουγεται.
Ενταξει οι στιχοι ειναι γελιοι (αλλα δεν χρειαζεται να τους προσεξεις).
Βεβαια ειναι αντιαισθητικο ενα συγκροτημα που σκανε στην σκηνη σαν νοσοκομες (δες φωτο αριστερα).
Αλλα πριν βγαλεις συμπερασμα ακου εδω. ( did i step on your trumpet?)
Τα τραγουδια δεν ειναι απλα ευθυμα και διασκεδαστικα, αλλα καταντουν και εθιστικα (ειδικα το αποπανω).
Μου θυμισε την ευφορια που σου δημιοργει το ακουσμα ενος δισκου των Belle & Sebastian Και καπου εκει βρισκεται το μυστικο που τους ξεχωριζει απο την χλεμπα των συγκροτηματων που παιζουν Gospel. Η μουσικη τους εχει μπολιαστει με αρκετες δοσεις ψυχεδελειας. Αυτο οφειλετε στον παραγωγο Steve Albini, που εκανε παραγωγη σε αρκετες κυκλοφοριες τους, και τους "εδειξε τον ισιο δρομο".
Εκμεταλευτηκε την εκπληκτικη-φαλτσα φωνη (που θα ζηλευαν πολλα art - progressive ροκ σχηματα στα 70'ς ), και καταφερε να φτιαξει ενα αρκετ πρωτοτυπο μιγμα.
Μαλιστα προσφτα η οικογενια (ναι εινι οικογενιακο συγκροτημα) και τον Sufjan Stevens, που παιζει μπαντζο μαζι τους (οποτε προλαβαινει).
Βεβαια ολα αυτα δεν αρκουν, αμα δεν υπαρχει και ταλεντο. Το οποιο προφανως περισσευει. και αν γραφαν και κανα στιχο της προκοπης θα μπορουσαν να εχουν κανει μεγαλη επιτυχια.
Παρολαυτα μπορεις να ευχαριστηθεις να ακους αυτο τον δισκο.
και για τελος παρε και αλλο ενα τραγουδακι για να βγαλεις καλυτερα συμπερασματα (two sitting ducks (λαλει πουλι παιρνει σπυρι και η μανα το ζηλευει)
Τελικα ο χριστιανοι βρηκαν και καινουργιους τροπους να σε εθιζουν, μπας και ριξεις και κανα δι'ευχων.
Λες να μας πεισουν και για την αθωοτητα τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου