sxino

sxino

Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006

Ο Πιστολέρο, Ο Σκορσέζε και ο Θείος Όσκαρ

Μια και την εμφάνισή της στις αίθουσες έκανε πρόσφατα το Scary Movie 4, (για το οποίο πράγματι δεν αξίζει να πω τίποτα,) και με αφορμή την σκηνή του, που κοροιδεύει το Million Dollar Baby, θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στην ταινία αυτή.

Επειδή κάθε κριτικός για να κάνει καριέρα, πρέπει κάποια στιγμή να θάψει (βαθειά) κάποια όχι και τόσο κακιά ταινία, αν σας άρεσε η εν λόγω ταινία, πηγαίντε κατευθείαν στην επόμενη παράγραφο... γιατί ήρθε η ώρα και για μένα...!!!

Πρέπει κατ΄ αρχήν να παραδεχτούμε ότι ο Κλιντ Ιστγουντ ήταν ο πρώτος από τους ηθοποιούς που ξεκίνησαν να γυρνάνε οι ίδιοι ταινίες, και εγκαινίασε την μόδα αυτή που ακολούθησαν άλλοι και μας έδωσαν κάποιες καλές και ιδιαίτερες ταινίες (π.χ.: George Clooney, Tommy Lee Jones etc.), και μπράβο του γι αυτό, αλλά ως εδώ! (πρώτος βέβαια μαθητής του ο Σιλβεστερ Σταλόνε που σκηνοθέτησε και κάποια Rocky, και τα Rambo4, Rocky Balboa τα οποία βρίσκονται στη διαδικασία της "pre-production" .Όπως θα καταλάβετε παρακάτω δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εδώ κολλάει το Rocky!)
Το έργο λοιπόν Million Dollar Baby έχει ως εξής, για όλους εσάς που γλιτώσατε και δεν το είδατε: Μία επαρχιώτισσα αμερικανίδα γύρω στα τριάντα, φτωχή και καταφρονεμένη, αποφασίζει να ξεκινήσει το μποξ! Έχει γενικά καλό σουλούπι, και τα πάει καλά στους πρώτους αγώνες. Φτάνει λοιπόν σε κάποιον τελικό, με μία γερμανίδα, με ναζιστικό παρελθόν, μαύρη και που παίρνει μπόλικα αναβολικά, εξ ου και οι τεράστιοι μυς... Στον αγώνα αυτόν, αν και ανταπεξέρχεται σε όλα τα βρόμικα τρικ της κακιάς μαύρης γερμανίδας, φίλης των ναζί, της τυχαίνει κάτι άσχημο και αναπάντεχο (εδώ μπαίνει το Scary Movie 4), και στην υπόλοιπη ταινία (20 λεπτά περίπου), παίρνει η Hilary Swank και ο Clint Eastwood τα όσκαρ τους... Η μία δέχεται να πάρει δέκα κιλά για τις ανάγκες της ταινίας, ο δε ασχολείται με το θέμα των αναπήρων και της ευθανασίας. Και τα δύο σίγουρες επιλογές για διάκριση στα όσκαρ! Το κεντρικό θέμα: το αμερικάνικο όνειρο, η σκληρότητα της ζωής, και η κατάρρευση πλέον του ονείρου. Τα ίδια ακριβώς, και με τον ίδιο τρόπο (μποξ, και φτώχια, κατάντια, όνειρο κλπ) δίνονται και στο Rocky, το πρώτο.. Μάλιστα αν τα κοιτάξει κανείς και τα δύο καλά καλά, μέχρι το τελευταίο εικοσάλεπτο είναι ολόιδια! Δεχόμενοι βέβαια κάποιους αναχρονισμούς στο σενάριο, σκηνοθεσία κλπ. Το τελευταίο μάλιστα δεν επικεντρώνεται τόσο στα κλισέ, ούτε έχει τόσο κακόγουστο τέλος! Ανάμεσα στις δύο, για μένα το Rocky είναι πολύ καλύτερο, και γενικά καλό. Οι ομοιότητες είναι περισσότερο εξωφρενικές: Και τα δύο πήραν όσκαρ (όχι τα ίδια κριβώς) με αντίπαλο το Σκορσεζε! Στην πιο πρόσφατη απονομή ο Σκορσέζε το άξιζε κατά την άποψή μου. Δεν έκανε το αριστούργημα του αιώνα, όπως πολλοί απαιτούν από αυτόν (εντάξει ρε φίλε, δεν μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει συνέχεια αριστουργήματα, γέμισμα του ρεβόλβερ και μπουμ μπουμ..) αλλά το Aviator ήταν η καλύτερη ταινία στα περσινά όσκαρ! Για την παλαιότερη απονομή, το 1977, δεν το συζητάμε καν, Ο Σκορσέζε αντιπροσωπευόταν με το Taxi Driver, και λέω αντιπροσωπευόταν , επειδή δεν ήταν ο ίδιος καν υποψήφιος για το όσκαρ σκηνοθεσίας!

Αλλά ας δούμε λίγο καλύτερα την τότε απονομή των όσκαρ...
1977 , 28 μαρτίου, παρουσιαστές της απονομής οι: Warren Beatty, Ellen Burstyn, Jane Fonda, και Richard Pryor.
Το Ρόκι υποψήφιο για πολλά όσκαρ, παίρνει σκηνοθεσίας(όχι ο Σταλόνε), μοντάζ και μουσικής. Για το τελευταίο ήταν υποψήφιο και το Ταξιτζής, το οποίο δεν πήρε κανένα όσκαρ! (σνομπάρισμα στον Σκορσέζε.., ο οποίος όμως θριάμβευσε σε Κάννες και Bafta!)
Σταλόνε και Ρόμπερτ ντε Νίρο συναγωνίστηκαν για το όσκαρ καλύτερου αντρικού ρόλου!
Το όσκαρ πήγε στον... Peter Finch, ο οποίος έπαιζε στο Network του Sidney Lumet. και ο οποίος δεν μπόρεσε να παραλάβει το όσκαρ του, επειδή ... είχε πεθάνει τον Ιανουάριο του ΄77!
Έτσι η ακαδημία επέδειξε ευαισθησία απέναντι στη χήρα του, και της απένειμε το όσκαρ
α΄ αντρικού ρόλου! Να προσθέσουμε ότι καλού κακού υπήρχε και δεύτερη υποψηφιότητα του Network για α΄αντρικό ρόλο, με υποψήφιο τον William Holden (αφού άλλωστε ο ένας υποψήφιος είχε αποδημήσει για μέρη μακρινά...) Ποιό είναι όμως το Network και αυτός ο
Sidney Lumet? Η ταινία στη απονομή παίρνει 4 όσκαρ, μεταξύ αυτών και η Faye Dunaway για τον α΄γυναικείο, και πολλές υποψηφιότητες! Ο σκηνοθέτης Lumet χάνει το όσκαρ σκηνοθεσίας από το Ρόκι, έχει σκηνοθετήσει το : Φόνος στο Orient Express της Αγκάθα Κρίστι, που το πετυχαίνουμε που και που στη τηλεόραση, το Gloria με την Sharon Stone, σε διασκευή του κλασσικού Γκλόρια του John Cassavetes, το The Morning After με την παρουσιάστρια της απονομής του ΄77 Jane Fonda, και πρόσφατα συνεργάζεται με τον Vin Diesel στο πρόσφατο και ολοκαίνουριο Find Me Guilty (νομίζω δεν παίζεται ακόμα στη Ελλάδα). Ο σεναριογράφος που παίρνει το όσκαρ καλύτερου σεναρίου,Paddy Chayefsky για το ίδιο έργο, έκτοτε δεν κάνει τίποτα! Απολύτως τίποτα!(που να είναι αξιομνημόνευτο).
O Κλιντ Ιστγουντ εκείνη τη χρονιά, έχοντας υποδυθεί τον επιθεωρητή 'Dirty'-Harry Callahan στο The Enforcer, (ετοιμάζεται να ξαναπαίξει, ίσως και να σκηνοθετήσει, τον ίδιο ρόλο στο Dirty Harry, που είναι στα σκαριά...), δεν πήρε καν πρόσκληση για τα όσκαρ!
δεκαετίες, και έτσι έχει μαζέψει κάθε είδους χρυσό(:χρυσές σφΤον επόμενο χρόνο δεν αφήνει την τύχη του σε νεαρούς σκηνοθέτες όπως στο The Enforcer (πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του James Fargo, ο οποίος πολύ αργότερα, το ΄90 σκηνοθετεί και ένα επεισόδιο του "Beverly Hills, 90210"!!) και παίρνει το νόμο στα χέρια του , σκηνοθετεί το The Gauntlet, αλλά πάλι δεν παίρνει πρόσκληση στα όσκαρ. Θα πρέπει να περιμένει μέχρι το 1993, όπου θα του δοθούν διάφορα βραβεία για το Unforgiven, όπου παίζει και ο Morgan Freeman, όπως και στο Million Dollar Baby! Ο 'Dirty΄-Harry Callahan γνωστός και ως Κλιντ Ιστγουντ έχει όμως αποσπάσει από πολλές και διάφορες ακαδημίες όλα τα βραβεία που έχουν να κάνουν με καλύτερο αντρικό σύμβολο, συμπαθέστερος νεοανερχόμενος άντρας ηθοποιός, αρσένικό πρότυπο για πολλέςαίρες, χρυσά μήλα , αχλάδια, μπότες, δορυφόρους, και πολλά άλλα...βραβεία με τέτοια ονόματα..). Στις υποψηφιότητες των όσκαρ τότε ήταν και το έργο The Omen, Η Προφητεία, που θα θυμάστε πολλοί από τα παιδικά σας χρόνια. Πήρε το όσκαρ καλύτερης μουσικής! Ο Φελίνι με το Καζανόβα πήρε το όσκαρ για τα καλύτερα κοστούμια!!(παράξενο επειδή στην ταινία δεν είχαν και τόσο νόημα τα κοστούμια, αφού συνέχεια σχεδόν επιδίδονταν σε ερωτικές περιπτύξεις. Μην παρεξηγηθώ πάντως, είναι καλούτσικη ταινία, κατά πολύ σινεφίλ, αλλά καλή..). Τέλος στη απονομή συμμετέχει και το Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου, γνωστό, αλλά με κυρίως άγνωστους συντελεστές εκτός βέβαια από τους Dustin Hoffman και Robert Redford!

Εκεί που καταλήγει τέλος πάντων η όλη κουβέντα, είναι ότι ο Σκορσέζε ήταν τότε εκεί, είναι και τώρα, ενώ οι άλλοι είναι, δεν είναι, παλιά δεν ήταν και τώρα είναι, ή το αντίθετο.. Ακόμα και ο υπεραγαπητός Φελίνι μας έχει αποχαιρετήσει από αυτό τον κόσμο. Αυτό που είναι επισης, είναι η ακαδημία, που έχει πάντα τα δικά της ιδιαίτερα και ευαίσθητα κριτήρια να μοιράζει τα όσκαρ.
Ο Σκορσέζε είναι στην κορυφή του κινηματογραφικού στερεώματος επί τόσες δεκαετίες, και όπως και να ΄χει, είναι αστείο να χάνει το βραβείο από τον βρώμικο επιθεωρητή Χάρυ!!! Που δεν έχει ούτε ένα μικρό στοιχείο καλλιτεχνικότητας σε οποιαδήποτε ταινία έχει παίξει ή σκηνοθετήσει..! Ο καουμποης που έγινε καλλιτέχνης, η Αμερική, η χώρα των ευκαιριών και των αμερικάνικων ονείρων. (όχι ότι δεν έχει το δικαίωμα οποιωσδήποτε να γίνει καλλιτέχνης, αλλα...)
Υ.Γ. Αν ήταν από τον Φελίνι, εντάξει..!

Δεν υπάρχουν σχόλια: