CALEXICO – GARDEN RUIN
Ετικέτες
παρουσιάσεις - κριτικές
Ένα συγκρότημα που το έχουμε συνδέσει με το πορφυρό χρώμα την ώρα της δύσης του ηλίου. Που μας έμαθε ν αγαπάμε την ραστώνη αυτής της ώρας, ειδικά το καλοκαίρι. Που παίζουν οι δίσκοι τα απογέματα του καλοκαιριού, εδώ και 5-6 χρονιά, σε μόνιμη βάση, και μας ταξιδεύουν σε ερήμους, σε τεκιλες στην Καλιφορνία και στο Μεξικό. Μάλιστα πέρυσι μας έδωσαν το απίστευτο τραγούδι με την Nancy Sinatra, (burning down the spark) και λίγους μήνες πριν την συνεργασία με τους Iron & Wine, έτσι μας άνοιξαν αρκετά την όρεξη. Έτσι σήμερα το πρωί κατενθουσιασμένος πήρα το Garden Ruin και το έβαλα στο αμάξι να του ακούσω και…..
ΤΙ έγινε ρε παιδιά;;;;; Που είναι οι Calexico;;;;;
Ναι, ναι , ναι . αυτό που ακούς δεν έχει καμιά σχέση με τους Calexico που ξέρεις. Αυτό είναι τυπικό alternative rock άλμπουμ, σε μέτριους προς σιγανούς ρυθμούς. Πάνε τα μεξικάνικα λατινικα κόλπα, τα flamenco και τα country περάσματα. Εδώ είναι ένας απλός, αμερικανικού συ, ροκ δίσκος που αν είχε ηχογραφηθεί από αγνώστους με άλλο όνομα, δεν υπήρχε περίπτωση να παιχτεί πέρα από κανένα τοπικό κολεγιακό σταθμό.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι οJoey Burns και ο John Converti, είναι δημιουργικοί μουσικοί, και θέλουν να πειραματιστούν και να το ψάξουν και αλλιώς. Αλλά συνήθως για να το κάνουν αυτό, οι περισσότεροι πετυχημένοι μουσικοί, φτιάχνουν ένα side project. Κάτι το οποίο κάνουν και αυτοί, καθώς μέσα στην δεκαετία που υπάρχουν οι Calexico, έχουν κυκλοφορήσει και αρκετό προσωπικό υλικό ο καθένας. Επίσης η πορεία των περισσοτέρων είναι η ανάποδη. Όσο περνά ο καιρός ξεφεύγουν από το τυπικό ροκ.
Βεβαία μου έλεγε κάποτε ένας 40ρης που παίζε κιθάρα, ότι αφού φτάσεις να σχόλησε κάμποσο καιρό με την jazz, ξυπνάς ένα πρωί, τσιτώνεις τον ενισχυτή και παίζει το Smoke on the water. Λέτε να έπαθαν κάτι τέτοιο και οι φίλοι μας.;;
Εντάξει έχει και ενδιαφέρουσες στιγμές ο δίσκος, έχει και σημεία σε latin κλιματικές ή ρυθμούς, αλλά γενικά αυτά τα ψάχνεις με το μικροσκόπιο.
Πάντως το είδος που παίζουν είναι μοναδικό (ή τουλάχιστον δεν έχω ακούσει άλλο συγκρότημα να παίζει έτσι) και κάθε άλλο παρά κορεσμένο είναι. Οπότε μακάρι στις επόμενες ηχογραφήσεις να γυρίσουν στον ήχο που αγαπήσαμε.
ΤΙ έγινε ρε παιδιά;;;;; Που είναι οι Calexico;;;;;
Ναι, ναι , ναι . αυτό που ακούς δεν έχει καμιά σχέση με τους Calexico που ξέρεις. Αυτό είναι τυπικό alternative rock άλμπουμ, σε μέτριους προς σιγανούς ρυθμούς. Πάνε τα μεξικάνικα λατινικα κόλπα, τα flamenco και τα country περάσματα. Εδώ είναι ένας απλός, αμερικανικού συ, ροκ δίσκος που αν είχε ηχογραφηθεί από αγνώστους με άλλο όνομα, δεν υπήρχε περίπτωση να παιχτεί πέρα από κανένα τοπικό κολεγιακό σταθμό.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι οJoey Burns και ο John Converti, είναι δημιουργικοί μουσικοί, και θέλουν να πειραματιστούν και να το ψάξουν και αλλιώς. Αλλά συνήθως για να το κάνουν αυτό, οι περισσότεροι πετυχημένοι μουσικοί, φτιάχνουν ένα side project. Κάτι το οποίο κάνουν και αυτοί, καθώς μέσα στην δεκαετία που υπάρχουν οι Calexico, έχουν κυκλοφορήσει και αρκετό προσωπικό υλικό ο καθένας. Επίσης η πορεία των περισσοτέρων είναι η ανάποδη. Όσο περνά ο καιρός ξεφεύγουν από το τυπικό ροκ.
Βεβαία μου έλεγε κάποτε ένας 40ρης που παίζε κιθάρα, ότι αφού φτάσεις να σχόλησε κάμποσο καιρό με την jazz, ξυπνάς ένα πρωί, τσιτώνεις τον ενισχυτή και παίζει το Smoke on the water. Λέτε να έπαθαν κάτι τέτοιο και οι φίλοι μας.;;
Εντάξει έχει και ενδιαφέρουσες στιγμές ο δίσκος, έχει και σημεία σε latin κλιματικές ή ρυθμούς, αλλά γενικά αυτά τα ψάχνεις με το μικροσκόπιο.
Πάντως το είδος που παίζουν είναι μοναδικό (ή τουλάχιστον δεν έχω ακούσει άλλο συγκρότημα να παίζει έτσι) και κάθε άλλο παρά κορεσμένο είναι. Οπότε μακάρι στις επόμενες ηχογραφήσεις να γυρίσουν στον ήχο που αγαπήσαμε.
Γιατί πάντα όταν σουρουπώνει, και κάνει αφόρητη ζεστή, το χέρι μας αυτόματα θα βάζει τα cd τους στο κασετόφωνο.
rainboy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου