sxino

sxino

Παρασκευή, Απριλίου 21, 2006

Inside Man




Inside Man

εκδοχή 1
Το Iside Man, η καινούρια ταινία του Σπάικ Λι. Είναι μία όμορφη ταινία, γεμάτη τρυφερότητα. Ευχάριστη και τρυφερή (το είπαμε το τρυφερή!).
(μάλλον θα είδαμε διαφορετικό τρέιλερ)

εκδοχή 2
Η καινούρια ταινία του Σπάικ Λι, το Inside Man, μας προσφέρει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική εμπειρία. Ληστεία τράπεζας οργανωμένη από έναν ιδιοφυή ληστή. Συναντά όμως έναν ιδιοφυή αστυνομικό. Κερδίζουν το σεβασμό ο ένας του άλλου, και καταπιάνονται σε μια παρτίδα σκάκι όπως την ξέρουμε πολύ καλά από τις άπειρες παρόμοιες ταινίες με κλέφτες και αστυνόμους σε τράπεζες! Παίρνεις έναν κλέφτη, έναν αστυνόμο,(τα επόμενα προεραιτικά: τη γυναίκα του αστυνόμου που τον παίρνει τηλέφωνα και του λέει πότε θα γυρίσει σπίτι, τον συνάδελφο του αστυνόμου, την κόντρα του με τους ανώτερους του, βάζεις και μερικά "μεγάλα συμφέροντα", καμιά όμορφη σαραντάρα (παντού χωράει μια όμορφη σαραντάρα, αυτές δηλαδή που παίζαν σε ταινίες επειδή ήταν όμορφες τώρα που γέρασαν να πεινάσουν?) δίνεις στους κλέφτες προβάδισμα χρόνου, τεχνογνωσία, ομήρους, καλά όπλα) και μία τράπεζα, και κάνεις μία ωραία και αξιοπρεπή ταινία δράσης!
Ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον χαρακτήρα...
Το στόρυ: Έγινε ληστεία με ομήρους και οι ληστές απαιτούν αεροπλάνο για να φύγουν. Ο υπαστυνόμος (Ντένζελ Ουάσινκτον) προσπαθεί να διαπραγματευτεί και να τελειώσει με την ιστορία ώστε να πάει σπίτι του με τη φίλη του, η οποία παρεπιμπτώντος θέλει να παντρευτούν, ενώ εκείνος δεν θέλει επειδή δεν έχει αρκετή οικονομική άνεση.
Το ηθικό δίδαγμα: "..money shouldn' t really matter, they say money can' t buy love.."
Η κριτική: Απλά υπέροχο!

εκδοχή 3 (για να γίνουμε λίγο πιο καλλι(τεχνικοί))
Η νέα ταινία του Σπαικ Λι έχει πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, έξυπνους διαλόγους και καταπληκτικές ατάκες. Οι ερμεινίες είναι σε πολύ καλό επίπεδο από όλους τους ηθοποιούς.
Το μοντάζ είναι εξαιρετικό, και η σκηνοθεσία προσεγμένη. Χαρακτηριστικό είναι το κομμάτι με τους τίτλους της αρχής...

εκδοχή 4
Το Inside Man που παίζεται αυτόν τον καιρό στις αίθουσες είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. Από έναν σκηνοθέτη που μας έχει δόσει μερικές από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν την περασμένη δεκαετία. Αν έχετε δει το τρέιλερ, μπορώ να σας πω ότι δεν έχει καμία σχέση με την ταινία. (καλά, όχι και καμία...). Είναι μια ταινία ευχάριστη και διασκεδαστική. Ένας κινηματογράφος που έχει σαν σκοπό την καλοπέραση των θεατών. Και η συγκεκριμένη παραγωγή το καταφέρνει αυτό στο έπακρο. Το θέμα που τίθεται επί τάπητος είναι με ποιο τρόπο το καταφέρνει. Δεν βασίζεται ούτε στα εφέ, ούτε στην ακριβή παραγωγή, ούτε στη βία και στο σεξ. Η ταινία βασίζεται στο πολύ καλό σενάριο, τους καλούς ηθοποιούς, τον καλό σκηνοθέτη της, και το καλο κλίμα μεταξύ των συντελεστών της. Ικανοποεί όλες τις προυποθέσεις για να εκπροσωπήσει έναν "καλό" κινηματογράφο! Η ταινία είναι μια απάντηση του τί γίνεται άμα βάλεις μαζί ταλαντούχους ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν. Συμπαγής και πληθωρική. Προσπαθεί να κτίσει μια επαφή με την κοινωνία, και το καταφέρνει. Είναι μια ταινία που έχει επαφή με την εποχή της, που είναι συνεπής απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και τους θεατές της. Για μένα, από τα καλύτερα δείγματα κινηματογράφου τα τελευταία χρόνια. Διότι ένα έργο τέχνης δεν χρειάζεται να είναι ριζοσπαστικό ή αντιδραστικό, αρκεί να ικανοποιεί τις παραπάνω προυποθέσεις, και είναι αξιολογότατο. Αρκεί να τη δείτε και θα καταλάβετε πως το εννοώ. Δείτε την, την συστήνω σε όλους ανεπιφύλαχτα!!!

εκδοχή 5 (μία πιο αντικομφορμιστική εκδοχή)
Κάποτε υπήρχαν τα γουεστερν... Ο καουμπόης και ταγνωστά.. (πέρα από το ότι πλέον υπάρχουν και γκει καουμπόηδες). Στη σημερινή εποχή το είδος του γουέστρν που έχει πλέον εκλείψει αντιπροσωπεύουν οι ταινίες δράσης με μπάτσους και κακούς που κυνηγιούνται. Αυτές έχουν πολλά κοινά κλισέ και στοιχεία με τα γουέστερν. Κάποτε υπήρξαν τα αντι-γουεστερν (Πεκινπα κ.α.), τα οποία άφηναν τα κλισέ των γουέστερν να καταρρέυσουν. Κατέλυαν το κλασσικό σχήμα των γουέστερν: Ο καλός, ο κακός και η πόρνη, σατήριζαν το ίδιο το είδος που εκπροσωπούσαν με αυτόν τον έντεχνο τρόπο, και ήταν ταινίες πιο ανθρώπινες όπου οι χαρακτήρες τους δεν ήταν οι καρικατούρες που όπως παρουσιάζονταν στα γουεστερν ζούσαν μέσα σε συγκεκριμμένα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα.
Φέτος (πέρα από την παρωδεία των γκει καουμπόηδων) ήρθε ο Σπάικ Λι με το πρώτο συγχρονο αντι-γουεστερν! Είναι το Inside Man, που παίζεται αυτόν τον καιρό στις αίθουσες της Ελλάδας. Μακριά από τα κλισέ και τα μοτίβα των σύγχρονων ταινιών δράσης, αποδεχόμενος πλήρως το είδος αυτό, πραγματοποιεί μία ρίξη με τα καθιερωμένα. Πέρα όλων αυτών είναι και "political correct":
(Δε φταίνε οι αστυνομικοί,
δεν φταίνε οι ληστές,
όλοι είναι καλά παιδιά.
Οι κακοί είναι τα αφεντικά!)
Αλλά ήδη σας είπα πολλά...
Δείτε την οι ίδιοι και απολαύστε μια υπέροχη ταινία...

Υ.Γ. Λέτε να εγκαινιάζεται μια καινούρια κινηματογραφική εποχή που θα μας απαλλάξει από τα σκουπίδια του κακού Χόλυγουντ..? ...είδωμεν

Δεν υπάρχουν σχόλια: